اینجا ایران است . جایی که سالیان دور بزرگترین و متمدن ترین و با فرهنگ ترین کشور دنیا محسوب میشد . اما امروز جز یه کشور جهان سومی در جایی شناخته شده نیست . به نظر شما دلیل این قضیه تو چی میتونه باشه ؟
ما داریم روز به روز و لحظه به لحظه از فرهنگ غنی ایران کهن دورمیشیم و اونو به دست فراموشی میسپاریم . یکی از نمونه هاش از یاد بردن اعیاد و جشنهای نیاکان ماست .
در ایران باستان هر روزی (۳۰ روز ماه) نامی داشت که اسم برخی از اونها همنام با
اسم ماه ها (۱۲ ماه سال) بود . در تاریخی که اسم روز و ماه همنام یکی میشد ایرانیان جشن برپا میکردند . به عنوان مثال روز دهم هر ماه , آبان روز نام داشت , پس روز دهم آبان جشن اعلام میشد . که در این اعیاد جشن مهرگان و فروردین گاه از اهمیت ویژه ای برخوردار بودند .
اسامی روز ها :
روز اول : اورمزد روز
روز دوم : بهمن روز
روز سوم : اردیبهشت روز
روز چهارم : شهریور روز - شهریورگان
روز پنجم : سپندار - اسفند روز
روز ششم : خرداد روز ـ خردادگان
روز هفتم : امرداد روز - امردادگان
روز هشتم : دیبا روز
روز نهم : آذر روز - آذرگان
روز دهم : آبان روز - آبان گان
روز یازدهم : خور روز
روز دوازدهم : ماه روز
روز سیزدهم : تیر روز - تیرگان
روز چهاردهم : گوش روز
روز پانزدهم : دیبا روز
روز شانزدهم : مهر روز - جشن مهرگان
روز هفدهم : روشن روز
روز هیجدهم : روشن روز
روز نوزدهم : فروردین روز
روز بیستم : بهرام روز
روز بیست و یکم : رام روز
روز بیست و دوم : باد روز
روز بیست و سوم : دیب دین روز
روز بیست و چهارم : دین روز - یگان
روز بیست و پنجم : ارد روز
روز بیست و ششم : اشتاد روز
روز بیست و هفتم : آسمان روز
روز بیست و هشتم : دامپاد روز
روز بیست و نهم : بار اسپند روز
روز سی ام : امیزان روز