بوی سیب

باز مث ابرا کسلم

غصه نشسه رو دلم

می‌گن بازم شهید میاد

یه عالمه، خیلى زیاد

دسته گلاى بی‌زبون

گمشده‌هاى بی‌نشون

یه ریزه خاکسترشون

دو حلقه انگشترشون

یه تیکه استخون سر

یه شاخه گل، یه بال و پر

یه دکمه پیرهنشون

یه ذره خاک تنشون

تابوتاى یه اندازه

تو هر کدوم یه سربازه

ابره که بر تن می‌زنه

باده که شیون می‌زنه

تابوتا خیس آب مى‌شن

دسته گلا خراب می‌شن

می‌پیچه تو شهر و دهات

عطر و سلام و صلوات

اى مادراى مهربون

بچه‌هاتون‌، بچه‌هاتون

دسته گلایى که دادین

به کربلا فرستادین

حالا با تابوت اومدن

با بوى باروت اومدن

سر ندارن، پا ندارن

چشم تماشا ندارن

مادرا از خدا مى‌خوان

با گریه و دعا می‌خوان

تابوتا رو باز بکنن

بچه‌هارو ناز بکنن

هرکجا اسپنده و دود

تا کور بشه چشم حسود

اما بویى عجیب میاد

بو کنی بوی سیب میاد

می‌گن کسى که پا بشه

زائر کربلا بشه

سر به بیابون بذاره

تو عاشقى جون بذاره

اونجا که آفتاب می‌شینه

باغ گل سیب می‌بینه

بچه‌هاى نجیب من

باغ گلاى سیب من

رو عشقتون پا نذارین

 حسینو تنها نذارین